O God, our help in ages past

1O God, our help in ages past,
our hope for years to come,
our shelter from the stormy blast,
and our eternal home;

2under the shadow of your throne
your saints have dwelt secure.
Sufficient is your arm alone,
and our defense is sure.

3Before the hills in order stood,
or earth received its frame,
from everlasting you are God,
to endless years the same.

4A thousand ages in your sight
are like an evening gone,
short as the watch that ends the night
before the rising sun.

5Time, like an ever-rolling stream,
soon bears us all away.
We fly forgotten, as a dream
dies at the op’ning day.

6O God, our help in ages past,
our hope for years to come,
still be our guard while troubles last,
and our eternal home.

7O God, die droeg ons voorgeslacht
in nacht en stormgebruis,
bewijs ook ons Uw trouw en macht
wees eeuwig ons tehuis.

8Gij zijt, van vóór Gij zee en aard',
hebt door Uw woord bereid,
altijd dezelfde, die Gij waart,
de God der eeuwigheid.

9En duizend jaar gaan als de dag
van gist’ren voor U heen,
een schaduw, een gedachte vaag,
een nachtwaak, die verdween.

10O God, die droeg ons voorgeslacht
in tegenspoed en kruis,
wees ons een Gids in storm en nacht
en eeuwig ons Tehuis.