O God, our help in ages past

1 O God, our help in ages past,
our hope for years to come,
our shelter from the stormy blast,
and our eternal home;

2 under the shadow of your throne
your saints have dwelt secure.
Sufficient is your arm alone,
and our defense is sure.

3 Before the hills in order stood,
or earth received its frame,
from everlasting you are God,
to endless years the same.

4 A thousand ages in your sight
are like an evening gone,
short as the watch that ends the night
before the rising sun.

5 Time, like an ever-rolling stream,
soon bears us all away.
We fly forgotten, as a dream
dies at the op’ning day.

6 O God, our help in ages past,
our hope for years to come,
still be our guard while troubles last,
and our eternal home.

7 O God, die droeg ons voorgeslacht
in nacht en stormgebruis,
bewijs ook ons Uw trouw en macht
wees eeuwig ons tehuis.

8 Gij zijt, van vóór Gij zee en aard',
hebt door Uw woord bereid,
altijd dezelfde, die Gij waart,
de God der eeuwigheid.

9 En duizend jaar gaan als de dag
van gist’ren voor U heen,
een schaduw, een gedachte vaag,
een nachtwaak, die verdween.

10 O God, die droeg ons voorgeslacht
in tegenspoed en kruis,
wees ons een Gids in storm en nacht
en eeuwig ons Tehuis.