Lukas

11 1 EN het geschiedde toen Hij in een zekere plaats was biddende, als Hij ophield, dat een van Zijn discipelen tot Hem zeide: Heere, 1leer ons bidden, gelijk ook Johannes zijn discipelen geleerd heeft.

2 En Hij zeide tot hen: aWanneer gij bidt, zo zegt: 2Onze Vader, Die in de hemelen zijt, Uw Naam worde geheiligd. Uw Koninkrijk kome. Uw wil geschiede, gelijk in den hemel, alzo ook op de aarde.

3 Geef ons 3elken dag ons 4dagelijks brood.

4 En vergeef ons onze zonden; want ook wij vergeven aan een iegelijk die ons schuldig is. En leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van den boze.

5 En Hij zeide tot hen: Wie van u zal een vriend hebben, en zal 5te middernacht tot hem gaan en tot hem zeggen: Vriend, leen mij drie broden;

6 Overmits mijn vriend 6van de reis tot mij gekomen is, en ik heb niets dat ik hem voorzette;

7 En dat die van binnen antwoordende zou zeggen: Doe mij geen moeite aan; de deur is nu gesloten, en mijn kinderen zijn met mij 7in de slaapkamer; ik kan niet opstaan om u te geven.

8 Ik zeg ulieden: Hoewel hij niet zou opstaan en hem geven omdat hij zijn vriend is, nochtans om zijner 8onbeschaamdheid wil, zal hij opstaan en hem geven 9zovele als hij er behoeft.

9 En Ik zeg ulieden: b10Bidt, en u zal gegeven worden; zoekt, en gij zult vinden; klopt, en u zal opengedaan worden.

10 Want een iegelijk die bidt, die ontvangt; en die zoekt, die vindt; en die klopt, dien zal opengedaan worden.

11 cEn wat vader onder u, dien de zoon om brood bidt, zal hem een steen geven? Of ook om een vis, zal hem voor een vis een slang geven?

12 Of zo hij ook om een ei zou bidden, zal hij hem een schorpioen geven?

13 Indien dan gij, die boos zijt, weet uw kinderen goede gaven te geven, hoeveel te meer zal de 11hemelse Vader den Heiligen Geest geven dengenen die Hem bidden.

14 dEn Hij wierp een duivel uit, en die 12was stom. En het geschiedde als de duivel uitgevaren was, dat de stomme sprak; en de scharen verwonderden zich.

15 Maar sommigen van hen zeiden: eHij werpt de duivelen uit door 13Beëlzebul, den overste der duivelen.

16 En anderen Hem verzoekende, f14begeerden van Hem een teken 15uit den hemel.

17 Maar Hij kennende hun 16gedachten, zeide tot hen: gEen ieder koninkrijk dat tegen zichzelf verdeeld is, wordt verwoest; en 17een huis tegen zichzelf verdeeld zijnde, valt.

18 Indien nu ook de satan tegen zichzelven verdeeld is, hoe zal zijn rijk bestaan? Dewijl gij zegt dat Ik door Beëlzebul de duivelen uitwerp.

19 En indien Ik door Beëlzebul de duivelen uitwerp, door wien werpen uw 18zonen ze uit? Daarom zullen dezen uw 19rechters zijn.

20 Maar indien Ik door 20den vinger Gods de duivelen uitwerp, zo is dan het Koninkrijk Gods tot u gekomen.

21 Wanneer een sterke gewapende zijn 21hof bewaart, zo is 22al wat hij heeft in 23vrede.

22 hMaar als een daarover komt die sterker is dan hij, en hem overwint, die neemt zijn gehele wapenrusting, waar hij op vertrouwde, en deelt zijn 24roof uit.

23 iWie 25met Mij niet is, die is tegen Mij; en wie met Mij niet vergadert, die verstrooit.

24 k26Wanneer de onreine geest van den mens uitgevaren is, zo gaat hij door 27dorre plaatsen, zoekende rust; en die niet vindende, zegt hij: Ik zal wederkeren in mijn huis, waar ik uitgevaren ben.

25 En komende, vindt hij het 28met bezemen gekeerd, en versierd.

26 Dan gaat hij heen en neemt met zich zeven andere geesten, bozer dan hij zelf is; en ingegaan zijnde, wonen zij aldaar; len het laatste van dien mens wordt erger dan het eerste.

27 En het geschiedde als Hij deze dingen sprak, dat een zekere vrouw de stem verheffende uit de schare, tot Hem zeide: Zalig is de buik die U gedragen heeft, en de borsten die Gij hebt gezogen.

28 Maar Hij zeide: m29Ja, zalig zijn degenen die het Woord Gods horen en hetzelve bewaren.

29 En als de scharen dicht bijeenvergaderden, begon Hij te zeggen: Dit is een boos geslacht; het verzoekt een teken, en hun zal geen teken gegeven worden dan nhet teken van Jona, den profeet.

30 Want 30gelijk Jona voor de Ninevieten een teken geweest is, alzo zal ook de Zoon des mensen zijn voor dit geslacht.

31 De koningin van het zuiden zal opstaan in het oordeel met de mannen van dit geslacht en zal hen 31veroordelen; owant zij is gekomen 32van de einden der aarde, om te horen de wijsheid van Sálomo; en zie, 33meer dan Sálomo is hier.

32 De mannen van Ninevé zullen opstaan in het oordeel met dit geslacht en zullen hetzelve veroordelen; pwant zij hebben zich bekeerd op de prediking van Jona; en zie, meer dan Jona is hier.

33 qEn niemand die een kaars ontsteekt, zet die in het verborgene, noch onder een korenmaat, maar op een kandelaar, opdat degenen die inkomen, 34het licht zien mogen.

34 rDe kaars des lichaams is het oog; wanneer dan uw oog eenvoudig is, zo is ook uw gehele lichaam 35verlicht; maar zo het boos is, zo is ook uw gehele lichaam duister.

35 36Zie dan toe dat niet het licht hetwelk in u is, duisternis zij.

36 Indien dan uw lichaam geheel verlicht is, niet hebbende enig deel dat duister is, zo zal het 37geheel verlicht zijn, gelijk wanneer de kaars met het schijnsel u verlicht.

37 Als Hij nu dit sprak, 38bad Hem een zeker farizeeër dat Hij bij hem het middagmaal wilde eten; en ingegaan zijnde, zat Hij aan.

38 En de farizeeër dat ziende, verwonderde zich sdat Hij niet eerst vóór het middagmaal Zich 39gewassen had.

39 En de Heere zeide tot hem: tNu gij farizeeën, gij reinigt het buitenste des drinkbekers en des schotels; vmaar 40het binnenste van u is vol van roof en boosheid.

40 Gij onverstandigen; Die het buitenste heeft gemaakt, heeft Hij ook niet het binnenste gemaakt?

41 xDoch geeft tot aalmoezen hetgeen 41daarin is; en zie, 42alles is u rein.

42 yMaar wee u, farizeeën, want gij 43vertiendt munte en ruit en 44alle moeskruid, en zgij gaat voorbij 45het oordeel en de liefde Gods. Dit moest men doen en het andere niet nalaten.

43 aWee u, farizeeën, want gij bemint 46het voorgestoelte in de synagogen, en de begroetingen op de markten.

44 bWee u, gij schriftgeleerden en farizeeën, gij geveinsden; want gij zijt gelijk den graven die 47niet openbaar zijn, en de mensen die daarover wandelen, 48weten het niet.

45 En een van de 49wetgeleerden antwoordende zeide tot Hem: Meester, als Gij deze dingen zegt, zo doet Gij ook ons smaadheid aan.

46 cDoch Hij zeide: Wee ook u, wetgeleerden, want gij belast de mensen met lasten zwaar om te dragen, en zelven raakt gij die lasten niet aan met één van uw vingers.

47 dWee u, want gij bouwt de graven der profeten, en uw vaders hebben dezelve gedood.

48 Zo getuigt gij dan 50dat gij medebehagen hebt aan de werken uwer vaderen; want zij hebben hen gedood, en gij 51bouwt hun graven.

49 Waarom ook 52de Wijsheid Gods 53zegt: eIk zal profeten en apostelen tot hen zenden, en van die zullen zij sommigen doden, en sommigen zullen zij uitjagen;

50 Opdat van 54dit geslacht afgeëist worde het bloed van al de profeten, dat vergoten is van de grondlegging der wereld af;

51 fVan het bloed van Abel gtot het bloed van 55Zacharía, die gedood is tussen het altaar en 56het huis Gods; ja, zeg Ik u, het zal afgeëist worden van dit geslacht.

52 hWee u, gij wetgeleerden, want gij hebt 57den sleutel der kennis weggenomen; gij zelven zijt niet ingegaan, en die ingingen, hebt gij verhinderd.

53 En als Hij deze dingen tot hen zeide, begonnen de schriftgeleerden en farizeeën 58hard aan te houden, en Hem van vele dingen 59te doen spreken;

54 Hem lagen leggende, en zoekende iets uit Zijn mond te bejagen, opdat zij Hem beschuldigen mochten.